- coorior
- cŏ-ŏrĭor, ortus, 4, v. dep., to come forth, stand up, arise, appear, rise, break forth (class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and the hist., esp. Liv.; in Cic. rare, perh. only once).I.In gen.:II.
ubi materiaï Ex infinito sunt corpora plura coorta,
Lucr. 5, 408; cf. id. 5, 367; 5, 414; 5, 838 al.:ignes pluribus simul locis,
Liv. 26, 27, 5 et saep.:bellum,
Caes. B. G. 3, 7:de integro coörtum est bellum,
Liv. 21, 8, 2; cf.:foedum certamen,
id. 1, 6, 4:seditio intestina coörta,
id. 5, 12, 7:risus omnium cum hilaritate,
Nep. Epam. 8, 5:dolores,
Plaut. Pers. 2, 5, 12; Liv. 40, 24, 6; cf. Lucr. 6, 1091:accipere febrim calido fervore coortam,
id. 6, 656.—In partic.A.Of natural phenomena, storms, etc., to arise, break out, begin, etc.:B.saeva tempestas,
Lucr. 6, 458; so,tempestas,
Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46; Caes. B. G. 4, 28; 5, 10; id. B. C. 1, 48; Liv. 1, 16, 1 et saep.:ventus,
Caes. B. G. 5, 43; Sall. J. 79, 6; Ov. M. 11, 512; Plin. 2, 36, 36, § 100 al.:taetra nimborum nox,
Lucr. 4, 170; 6, 253.— Poet., of events, to happen:quasi naufragiis magnis multisque coörtis,
Lucr. 2, 552.—Of a hostile rising, to stand up, rise, to break forth, etc.(α).Absol.:(β).Romani velut tum primum signo dato coorti pugnam integram ediderunt,
Liv. 8, 9, 13; cf. id. 6, 18, 3; 9, 37, 11; Tac. A. 2, 11; id. H. 2, 70; 4, 60 al.:insidiae,
id. ib. 2, 24; Liv. 3, 41, 1; cf. id. 2, 35, 3:tum libero conquestu coortae voces sunt,
id. 8, 7, 22:magno in populo, cum seditio coorta est,
Verg. A. 1, 148.—With prep.:coorti in pugnam,
Liv. 21, 32, 8:in nos Sarmatarum ac Suevorum gentes,
Tac. H. 1, 2; Liv. 7, 3, 9:in has rogationes nostras,
id. 4, 3, 2:ad bellum,
id. 4, 56,:adversus quos infestior coorta optimatium acies,
id. 4, 9, 8.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.